List do Marka Kościkiewicza

Wbrew temu co mówisz, to ty byłeś osobą która zapoczątkowała cały konflikt. Zrobiłeś to pismem skierowanym do mnie i Andrzeja w kwietniu 2008 roku w którym zakazujesz nam posługiwania się nazwą De Mono pod karą finansową i groźbą skierowania przeciw nam sprawy do sądu.

Podstawą prawną na którą powoływałeś się, było zgłoszenie do Urzędu Patentowego , bardzo charakterystycznego znaku graficznego De Mono. Można przyjąć, że twój krok był logiczny, gdyż już wtedy nie byłeś członkiem De Mono od 12 lat (ostatni koncert zagrałeś z nami w 1996) i nie było żadnego innego wytłumaczenia powołania do życia drugiego zespołu o tej samej nazwie. Zastosowałeś wtedy mechanizm jakim posługujesz się konsekwentnie do dziś. Polega on na głoszeniu nieprawdy i wprowadzaniu opinii publicznej w błąd.

Twój wniosek do Urzędu Patentowego był próbą zgłoszenia i przejęcia praw do znaku już chronionego, do którego posługiwania się wyłączną licencję posiadam ja i Andrzej. Zgłosiłeś znak będący kalką (negatywem) oryginału i dysponując takim wnioskiem rozsyłałeś jego kserokopię do wielu instytucji kultury i do mediów. Na szczęście dosyć szybko większość osób, która odebrała Twoją korespondencję, zorientowała się w bezprawnym i nieskutecznym wybiegu jaki zastosowałeś.

W związku z tym, że sprawa trafiła w końcu na wokandę, byliśmy szczerze zainteresowani zawarciem ugody pozasądowej. Warunki jakie nam zaproponowałeś były nie do przyjęcia. Zacytuję najważniejsze, aby wszyscy mieli świadomość charakteru zaproponowanej nam ugody. Umowa pomiędzy tobą (Pozwanym) a mną i Andrzejem (Powodami) zawierała dwa podstawowe paragrafy.

§ 1

W zamian za cofnięcie powództwa przez POWODÓW i zrzeczenie się przez nich przedmiotowych roszczeń POZWANY zobowiązuje się do nieoznaczania nazwą „DE MONO” żadnego składu zespołu muzycznego w którym będzie występował POZWANY na koncertach lub nagrywał płyty bez zgody Andrzeja Krzywego i Piotra Kubiaczyka z zastrzeżeniem treści ust. 4 § 2.

§ 2

Z tytułu udzielenia zgody przez POZWANEGO POWODOWIE zapłacą na rzecz POZWANEGO wynagrodzenie licencyjne z tytułu posługiwania się nazwą zespołu De Mono do oznaczania działalności koncertowej i wydawniczej – płytowej.
Wysokość wynagrodzenia licencyjnego określa się na kwotę 15.000 zł (piętnaście tysięcy) plus podatek VAT w wysokości 22% od tej kwoty miesięcznie tj. łącznie 180.000 zł (sto osiemdziesiąt tysięcy) netto (bez VAT) rocznie.
Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2 płatne będzie w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca, w którym istniał obowiązek jego zapłaty.
Obowiązek zapłaty wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2 istnieje w każdym roku w którym prowadzona była przez POWODÓW działalność koncertowa lub wydawnicza, przy czym za działalność wydawniczą uważa się zawarcie umowy na produkcją lub dystrybucję płyt autorstwa POWODÓW jako zespołu De Mono.

Wypłacanie Ci corocznej daniny w wysokości blisko 220 tysięcy złotych brutto było absurdalne i oczywiście nie do przyjęcia. Pozwoliło nam jednak zrozumieć motywy jakimi kierowałeś się rozpętując awanturę o nazwę zespołu. Z twojej propozycji jednoznacznie wynika, że nie chodziło Ci o sprawy artystyczne czy rozwój zespołu, lecz o pieniądze. Wszyscy mamy świadomość, że w życiu każdego człowieka mogą zdażyć się słabsze momenty. Również te wynikające z braku środków na utrzymanie rodziny. Gdybyś zwrócił sie do nas ze swoim problemem na pewno nie odmówilibyśmy pomocy. Wybrałeś niestety inną drogę.

W związku z tym, że podpisanie tak kuriozalnej ugody nie było możliwe, w Sądzie Rejonowym a następnie w Sądzie Apelacyjnym dla m.st. Warszawy w latach 2009 -2014 toczyła sie rozprawa o możliwość posługiwania się nazwą De Mono. I tutaj pojawia się kolejna nieprawda i ważne przemilczenie.

Po pierwsze. Postępowanie nie było prowadzone przeciw Tobie ale przeciwko mnie i Andrzejowi. To nas próbowano pozbawić prawa do koncertowania i nagrywania jako De Mono. Wszystkich zainteresowanych odsyłam do akt sprawy (sygnatura IIIC 86/09).

Po drugie, sprawa zakończyła się prawomocnym orzeczeniem. Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 30 kwietnia 2014 roku (VI ACa 1304/13), potwierdził, że kontynuatorem zespołu De Mono powstałego w 1987 roku jest zespół De Mono w składzie Andrzej Krzywy, Piotr Kubiaczyk oraz pozostali członkowie grupy. To my uprawnieni jesteśmy do prowadzenia działalności artystycznej pod tą nazwą.

Mieliśmy nadzieję, że po wyroku Sądu Apelacyjnego zakończysz działania mające na celu unicestwienie Twojego, jak twierdzisz, dziecka.

Przez mijające siedem lat rozpowszechniałeś oficjalnie, lub mniej oficjalnie informacje, mające na celu zdezorientowanie opinii publicznej co do istoty sporu i sytuacji De Mono. W poczatkowym okresie kolportowano nieprawdziwe wiadomości o odejściu Andrzeja z zespołu i zastąpieniu go nowym wokalistą. Dzisiaj wielu organizatorów koncertów nadal wprowadzanych jest w błąd. Nie są informowani jaki zespół zapraszają i kto dla nich faktycznie wystąpi. Docieraja do nas informacje, że w ostatniej chwili promotor dostaje wiadomość, że Andrzej Krzywy nie może wystąpić, lecz koncert odbędzie się a pełny repertuar zespołu wykona inny wokalista. Według nas takie postepowanie jest nieetyczne i karygodne.

Ostatnio pojawiły sie informacje o rzekomym zakazie wykonywania przez De Mono piosenek, które kiedyś nagrywaliśmy a wiele z nich wraz z Andrzejem współkomponowaliśmy. W tym przypadku mamy do czynienia z próbą nadużycia prawa podmiotowego w związku z wykonywaniem autorskich praw osobistych. Podobnie jak w przypadku zastosowanego przez ciebie w 2008 roku wybiegu z logotypem De Mono, również ten zabieg prawny będzie nieskuteczny, bo nikt nie zabroni nam publicznego wykonywania repertuaru, który prezentujemy naszym fanom od blisko 28 lat.

Mamy nadzieję, że już niedługo wszystkie sprawy znajdą swoje ostateczne rozwiązanie. Nie przyjąłeś zaproszenia by w trakcie Festiwalu w Opolu w 2002 roku wspólnie z nami świętować 15 lecie zespołu. W przyszłym roku będzie okrągła, 20 rocznica twojego ostatniego występu z De Mono. Może uczcimy ją koncertem? Zapraszam serdecznie.

Piotr Kubiaczyk w imieniu zespołu De Mono

Kategoria: Aktualności